Dzieci z ASD (Autism Spectrum Disorder) najczęściej dzielą te same cechy braku wyobraźni, umiejętności komunikacji i interakcji. Umiejętności te są niezwykle ważne, aby rozwijać je na wczesnym etapie u dzieci z ASD, ponieważ mogą one sprzyjać poprawie jakości ich życia. Projekt ma na celu wprowadzenie i integrację pedagogiki cyfrowej w ramach rozwoju zawodowego nauczycieli, przy jednoczesnym zwiększeniu zaangażowania rodziców w naukę. Nauczyciele i rodzice odgrywają kluczową rolę w upraszczaniu procesu nauczania, zwiększaniu zaangażowania uczniów i wykorzystywaniu nauki na odległość. Zastosowanie wirtualnej rzeczywistości rozszerzonej (VR) w klasach szkolnych może przyczynić się do rozwoju umiejętności społecznych dzieci, a jednocześnie zwiększyć innowacyjność metod nauczania i zapewnić żywsze środowisko uczenia się dla dzieci z ASD. To z kolei doprowadzi do stworzenia bardziej integracyjnej edukacji, poprzez umieszczenie dzieci w centrum nauki, a także zwiększenie motywacji i pewności siebie nauczycieli do korzystania z nowych technologii.

Lęk i depresja to dwa najczęstsze powody, dla których studenci szukają usług związanych ze zdrowiem psychicznym. Podczas gdy częstość występowania wszystkich innych chorób psychicznych zgłaszanych przez studentów uczelni zmniejszyła się lub pozostała bez zmian, stany lękowe wykazały wzrost z roku na rok. Osoby doświadczające chronicznego lęku często unikają miejsc i działań, które mogą wywołać te uczucia, co negatywnie wpływa na jakość ich życia. Często bagatelizują wpływ lęku na swoje codzienne życie lub po prostu mogą nie zdawać sobie sprawy, że mają do czynienia z potencjalnie poważnym zaburzeniem zdrowia psychicznego. Pandemia COVID-19 i towarzyszące jej środki kontroli zakażeń wprowadziły znaczne zakłócenia w rutynie wielu studentów szkół wyższych na całym świecie. Pozbawiła ich również możliwości korzystania z usług doradztwa osobistego i wsparcia społecznego.

Lęk przed matematyką (Mathematics Anxiety - MA) jest zjawiskiem powszechnym i wartym poważnego potraktowania w klasach zwykłych. Uczniowie mogą reagować na wyzwania pasywnym zachowaniem, wycofaniem się z wysiłku, obniżeniem samooceny i paniką. Znaczny lęk przed matematyką może mieć poważne konsekwencje w życiu codziennym, jak również w perspektywach pracy i awansu. Należy ostrożnie podchodzić do przyszłych skutków słabych osiągnięć, takich jak porzucanie nauki, wykluczenie społeczne lub bezrobocie, ponieważ obecnie w Europie około 14 milionów młodych ludzi nie kształci się i nie pracuje (artykuł KE - Europe in A Changing World, 2015), a znaczna część tego młodego pokolenia prawdopodobnie cierpi z powodu MA. Wykorzystanie robotyki w edukacji znajduje się w agendzie dostawców edukacji w szkołach podstawowych i średnich od ponad dwóch dekad w Europie (Bredenfeld, 2019), a badania pokazują, że roboty mają duży potencjał w podnoszeniu sukcesów i podnoszeniu kwalifikacji w zakresie matematyki (Highfield, 2010; Barker & Ansorge, 2007).

Edukacji STEAM we wczesnym dzieciństwie często poświęca się zbyt mało uwagi. Badania pokazują, że edukacja STEAM powinna być nauczana w młodym wieku, aby dzieci były lepiej przygotowane i zainteresowane zawodami nowej generacji, które odpowiadają dziedzinom cyfrowym i naukowym. W tym kontekście UE w polityce "Kształtowanie cyfrowej przyszłości Europy" podkreśla, że "solidna gospodarka cyfrowa napędzana przez Europejczyków posiadających umiejętności cyfrowe jest niezbędna dla innowacji, wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i konkurencyjności Europy". 

Mimo że w technologiach edukacyjnych nastąpiły szybkie zmiany technologiczne, nie osiągnięto wystarczającego sukcesu w pedagogice cyfrowej. Ponieważ nawet gdyby zastosowanie technologii w edukacji zakończyło się sukcesem, nie udałoby się przekształcić tradycyjnego podejścia pedagogicznego w środowisko cyfrowe, dlatego konieczne jest przeniesienie tradycyjnych praktyk pedagogicznych na grunt pedagogiki cyfrowej. Pojawiły się nowe "pedagogiki cyfrowe", które przesunęły punkt ciężkości nauczania z fizycznej (analogowej) interakcji twarzą w twarz w kierunku interaktywnej pedagogiki internetowej, konstruktywistycznej, która może być prowadzona zarówno przez ucznia, jak i nauczyciela.

Na całym świecie 20% populacji ma do czynienia z dysleksją, a dysleksja dotyka około 80% osób z trudnościami w uczeniu się. Komisja Europejska (KE) w dokumencie "Helping Students with Learning Disabilities-Dyslexia" (Pomoc uczniom z trudnościami w uczeniu się - dysleksja) szacuje, że częstość występowania dysleksji w UE sięga 8-20% zarówno w populacji dorosłych, jak i dzieci. Dysleksja jest zaburzeniem językowym o podłożu neurobiologicznym, którego przyczyną są trudności w czytaniu i pisaniu. Osoby z dysleksją mają trudności ze słyszeniem dźwięków, łączeniem tych dźwięków z literami, wymawianiem słów i zapamiętywaniem nowego słownictwa. Nauka języka angielskiego staje się trudna, ponieważ jest to język nieprzejrzysty, o skomplikowanej ortografii i wysokim stopniu niezgodności między pisownią a wymową. Oznacza to, że osoby z dysleksją, które już doświadczają trudności w czytaniu i pisaniu w swoim języku ojczystym, mają trudności na lekcjach języka angielskiego.

Pandemia COVID 19 i niedawny rozwój narzędzi dydaktycznych stawiają nowe wyzwania przed edukatorami i specjalistami ds. szkoleń. Większość z nich musiała szybko przestawić się z zajęć grupowych twarzą w twarz na zajęcia online, gdzie musieli zapewnić ten sam poziom interakcji i zaangażowania uczących się. Z drugiej strony, obecnie uczniowie nie chcą być biernymi odbiorcami informacji, którzy tylko czytają długie teksty ze stron internetowych lub innych zasobów cyfrowych, oglądają filmy lub słuchają podcastów czy webinarów na swoich komputerach, tabletach czy smartfonach. Oczekują i chcą żywej interakcji zarówno z trenerem/wykładowcą, jak i ze swoimi rówieśnikami. Wymaga to od edukatorów dobrej znajomości specyfiki efektywnej dynamiki grupy w środowisku online i sposobów jej utrzymania, tak aby zapewnić ten sam poziom doświadczeń międzyludzkich podczas wirtualnych lekcji i sesji, gdzie studenci są fizycznie rozproszeni i zazwyczaj sami przed swoimi komputerami lub innymi urządzeniami cyfrowymi, co w klasach bezpośrednich. 

Edukacja matematyczna jest jednym z kluczowych obszarów w edukacji. Przyczynia się ona do tego, że jednostki mogą lepiej kontynuować swoje życie społeczne, stanowi tło dla ich studiów naukowych, zwiększa pewność siebie jednostek i umożliwia im zdobycie lepszych zawodów w przyszłości. Nie jest możliwe pomyślne rozwiązanie wielu problemów, które napotykamy w życiu codziennym, bez wykorzystania umiejętności myślenia matematycznego. Ponieważ uczniowie różnie osiągają dojrzałość do myślenia abstrakcyjnego, a ich nauczyciele stosują niewłaściwe metody i techniki na lekcjach matematyki, u wielu uczniów pojawia się lęk przed matematyką. W miarę jak uczniowie mają zaległości w kolejnych klasach, lęk przed matematyką stopniowo wzrasta, a czasem nawet przeradza się w strach. Istnieje wiele raportów OECD, UNESCO i Komisji Europejskiej dotyczących tego problemu.

Szybka cyfryzacja w ciągu ostatniej dekady zmieniła wiele aspektów pracy i życia codziennego. Napędzana przez innowacje i ewolucję technologiczną transformacja cyfrowa zmienia społeczeństwo, rynek pracy i przyszłość pracy, a w nieunikniony sposób także E&T. Pracodawcy napotykają trudności w rekrutacji wysoko wykwalifikowanych pracowników w wielu sektorach gospodarki, w tym w sektorze cyfrowym.

Powód istnienia sztuki jest ponad rasą, językiem, religią i narodowością. Jej służba dla ludzkości jest symbolem i dziedzictwem wielostronności i różnorodności kulturowej. Sztuka, zwiększając naszą świadomość wartości ludzkich, wskazuje na to, co jest nam najbardziej potrzebne w tym pandemicznym okresie. Jeśli jest coś, co może uratować ludzkość, to jest to powszechna jedność. Przyczyna istnienia sztuki nie leży wyłącznie w wartościach estetycznych. Z jednej strony jest ona maścią na najgłębsze rany naszej duszy, z drugiej zaś wstrząsa naszymi sądami i dogmatami. Podstawą naszych działań projektowych będą praktyki artystyczne, które zbliżają ludzi, relaksują, inspirują i dają nadzieję podczas procesu epidemii, w tym obaw i niepewności spowodowanych przez Covid-19.