Mimo że w technologiach edukacyjnych nastąpiły szybkie zmiany technologiczne, nie osiągnięto wystarczającego sukcesu w pedagogice cyfrowej. Ponieważ nawet gdyby zastosowanie technologii w edukacji zakończyło się sukcesem, nie udałoby się przekształcić tradycyjnego podejścia pedagogicznego w środowisko cyfrowe, dlatego konieczne jest przeniesienie tradycyjnych praktyk pedagogicznych na grunt pedagogiki cyfrowej. Pojawiły się nowe "pedagogiki cyfrowe", które przesunęły punkt ciężkości nauczania z fizycznej (analogowej) interakcji twarzą w twarz w kierunku interaktywnej pedagogiki internetowej, konstruktywistycznej, która może być prowadzona zarówno przez ucznia, jak i nauczyciela.

Na całym świecie 20% populacji ma do czynienia z dysleksją, a dysleksja dotyka około 80% osób z trudnościami w uczeniu się. Komisja Europejska (KE) w dokumencie "Helping Students with Learning Disabilities-Dyslexia" (Pomoc uczniom z trudnościami w uczeniu się - dysleksja) szacuje, że częstość występowania dysleksji w UE sięga 8-20% zarówno w populacji dorosłych, jak i dzieci. Dysleksja jest zaburzeniem językowym o podłożu neurobiologicznym, którego przyczyną są trudności w czytaniu i pisaniu. Osoby z dysleksją mają trudności ze słyszeniem dźwięków, łączeniem tych dźwięków z literami, wymawianiem słów i zapamiętywaniem nowego słownictwa. Nauka języka angielskiego staje się trudna, ponieważ jest to język nieprzejrzysty, o skomplikowanej ortografii i wysokim stopniu niezgodności między pisownią a wymową. Oznacza to, że osoby z dysleksją, które już doświadczają trudności w czytaniu i pisaniu w swoim języku ojczystym, mają trudności na lekcjach języka angielskiego.

Pandemia COVID 19 i niedawny rozwój narzędzi dydaktycznych stawiają nowe wyzwania przed edukatorami i specjalistami ds. szkoleń. Większość z nich musiała szybko przestawić się z zajęć grupowych twarzą w twarz na zajęcia online, gdzie musieli zapewnić ten sam poziom interakcji i zaangażowania uczących się. Z drugiej strony, obecnie uczniowie nie chcą być biernymi odbiorcami informacji, którzy tylko czytają długie teksty ze stron internetowych lub innych zasobów cyfrowych, oglądają filmy lub słuchają podcastów czy webinarów na swoich komputerach, tabletach czy smartfonach. Oczekują i chcą żywej interakcji zarówno z trenerem/wykładowcą, jak i ze swoimi rówieśnikami. Wymaga to od edukatorów dobrej znajomości specyfiki efektywnej dynamiki grupy w środowisku online i sposobów jej utrzymania, tak aby zapewnić ten sam poziom doświadczeń międzyludzkich podczas wirtualnych lekcji i sesji, gdzie studenci są fizycznie rozproszeni i zazwyczaj sami przed swoimi komputerami lub innymi urządzeniami cyfrowymi, co w klasach bezpośrednich. 

Edukacja matematyczna jest jednym z kluczowych obszarów w edukacji. Przyczynia się ona do tego, że jednostki mogą lepiej kontynuować swoje życie społeczne, stanowi tło dla ich studiów naukowych, zwiększa pewność siebie jednostek i umożliwia im zdobycie lepszych zawodów w przyszłości. Nie jest możliwe pomyślne rozwiązanie wielu problemów, które napotykamy w życiu codziennym, bez wykorzystania umiejętności myślenia matematycznego. Ponieważ uczniowie różnie osiągają dojrzałość do myślenia abstrakcyjnego, a ich nauczyciele stosują niewłaściwe metody i techniki na lekcjach matematyki, u wielu uczniów pojawia się lęk przed matematyką. W miarę jak uczniowie mają zaległości w kolejnych klasach, lęk przed matematyką stopniowo wzrasta, a czasem nawet przeradza się w strach. Istnieje wiele raportów OECD, UNESCO i Komisji Europejskiej dotyczących tego problemu.

Szybka cyfryzacja w ciągu ostatniej dekady zmieniła wiele aspektów pracy i życia codziennego. Napędzana przez innowacje i ewolucję technologiczną transformacja cyfrowa zmienia społeczeństwo, rynek pracy i przyszłość pracy, a w nieunikniony sposób także E&T. Pracodawcy napotykają trudności w rekrutacji wysoko wykwalifikowanych pracowników w wielu sektorach gospodarki, w tym w sektorze cyfrowym.

Powód istnienia sztuki jest ponad rasą, językiem, religią i narodowością. Jej służba dla ludzkości jest symbolem i dziedzictwem wielostronności i różnorodności kulturowej. Sztuka, zwiększając naszą świadomość wartości ludzkich, wskazuje na to, co jest nam najbardziej potrzebne w tym pandemicznym okresie. Jeśli jest coś, co może uratować ludzkość, to jest to powszechna jedność. Przyczyna istnienia sztuki nie leży wyłącznie w wartościach estetycznych. Z jednej strony jest ona maścią na najgłębsze rany naszej duszy, z drugiej zaś wstrząsa naszymi sądami i dogmatami. Podstawą naszych działań projektowych będą praktyki artystyczne, które zbliżają ludzi, relaksują, inspirują i dają nadzieję podczas procesu epidemii, w tym obaw i niepewności spowodowanych przez Covid-19. 

Zarówno katastrofy spowodowane przez człowieka, jak i klęski żywiołowe, takie jak trzęsienia ziemi i ataki terrorystyczne, mogą prowadzić do uwięzienia ludzi pod gruzami i zniszczonymi konstrukcjami. W tych krytycznych sytuacjach kluczowa jest szybka i skuteczna reakcja, która może zapobiec lub znacznie ograniczyć ryzyko wystąpienia ofiar. Dlatego właśnie osoby udzielające pierwszej pomocy i zespoły ratownicze muszą być wyposażone w najnowocześniejsze narzędzia i specjalistyczne oprzyrządowanie w celu zwiększenia ich możliwości, a mianowicie w zakresie dokładności, szybkiej lokalizacji i ograniczenia liczby fałszywych alarmów.

W Planie Strategicznym Ministerstwa Edukacji Narodowej na lata 2015-2019 zostały wyznaczone cele wzmocnienia STEM. W raporcie STEM (Science, Technology, Engineering and Mathematics) opublikowanym przez Ministerstwo Edukacji Narodowej (2016), stwierdza się, że nie wystarczy zwiększyć umiejętności w zakresie edukacji STEM poprzez szkolenia w ramach doskonalenia zawodowego, które będą prowadzone przez nauczycieli i edukację uniwersytetów dla nauczycieli na wydziałach szkoleń zawodowych, które będą prowadzone przez uniwersytety. Również w wyniku badania przeprowadzonego z 42 207 nauczycielami w celu analizy potrzeb projektu przez Dyrekcję Generalną ds. Innowacji i Technologii Edukacyjnych w 2017 r. wykazano, że 86% nauczycieli chce realizować praktyki z wykorzystaniem działań projektowych opartych na STEM; 81,3% nauczycieli stwierdziło, że mogą uczyć w łatwiejszy i bardziej zabawny sposób dzięki działaniom STEM. Jednakże tylko 2,7% nauczycieli stwierdziło, że mogliby uczestniczyć w krajowych lub międzynarodowych działaniach edukacyjnych STEM. 

W czasie pandemii wirusa Covid-19 i w następstwie działań narzuconych przez kraje UE, na poziomie lokalnym, dotyczących edukacji, wiele szkół zostało zmuszonych do szybkiego przeniesienia całego procesu edukacyjnego on-line (UNESCO, UNICEF i Bank Światowy (październik, 2020) - Czego się nauczyliśmy? Przegląd wniosków z badania ministerstw edukacji na temat krajowych działań podjętych w związku z wirusem COVID-19), wdrażając model nauczania na odległość. Zmiany nastąpiły w ciągu roku akademickiego, co narzuciło dużą presję czasową na szybkie zmiany i natychmiastowe wdrożenie, któremu towarzyszyły problemy techniczne (Educational Institute of Scotland (May, 2020) - Teaching During the COVID-19 Shutdown survey).

Niespodziewana pandemia wirusa Covid-19 spowodowała ogromne zmiany w systemach edukacyjnych na całym świecie, mając na uwadze, że kryzys zdrowotny wpłynął na edukację szkolną prawie 1,6 miliarda dzieci w 195 krajach świata. W większości krajów, pandemia spowodowała czasowe zamknięcie szkół, a nauczanie cyfrowe stało się nową normalnością. Te ogólnokrajowe zamknięcia szkół nie tylko wpływają na naukę szkolną, ale także narzucają nowe sposoby nauczania, uwidaczniając znaczenie umiejętności cyfrowych, wykorzystania narzędzi technologicznych, odporności procedur edukacyjnych oraz gotowości organów edukacyjnych do oferowania stałej, wysokiej jakości nauczania, uczenia się i oceniania.